ทีเผลอสุนัข

ตอนนี้วาอยู่ปีสองแล้วค่ะ วามีแฟนแล้วแต่ยังไม่เหมือนทั่วๆไป คือวายังไม่มีอะไรกับแฟน ใจจริงก็อยากลองดูเหมือนกัน แต่ก็เพราะกลัว และโอกาสไม่อำนวย อย่างมากที่สุดก็แค่กอดจูบกันตอนทีเผลอตัวไปครั้งเดียวเท่านั้น ดูเหมือนแฟนของวาจะมีอารมณ์มาก เขาอ้อนวอนขอมีอะไรกับวาอยู่บ่อยๆ แต่จูยังไม่แน่ใจค่ะ อีกอย่างคือ วาอยู่บ้านค่ะ พ่อกับแม่ท่านเป็นคนมีชื่อเสียงในวงสังคม เป็นห่วงเนื่องจากวาเป็นลูกคนเดียวด้วย กลัวจะเกเร วาเลยไม่ค่อยมีเวลาเป็นอิสระเหมือนเพื่อนๆคนอื่นมากนัก แต่วาก็อยู่อย่างนี้จนชินแต่เด็กqแล้วละค่ะ

โทรศัพย์มือถือของวาสั่นขึ้นมาในกระเป๋า เป็นคุณพ่อของวาเองค่ะ บอกว่าท่านจะออกไปงานเลี้ยงสมาคมกับคุณแม่ และจะให้วาไปด้วย อย่างนี้ทุกทีเลย เวลาท่านสองคนจะออกไปไหน ต้องพาวาไปด้วยเกือบทุกครั้ง คงกลัวไปเที่ยวกะเพื่อนๆละมั้ง วาไม่ได้ไปเที่ยวซะหน่อย แค่มาดูหนังกะพี่วาแฟนของจูก็เท่านั้น ยิ่งตอนนี้กะลังสนุกเลย ไม่ใช่หนังนะคะ แต่เป็นสิ่งที่ทำในโรงหนังตะหากละ
“พี่ต้น คุณพ่อกะคุณแม่ท่านจะออกไปข้างนอกแล้วอ่ะค่ะ เรากลับกันก่อนเถอะ” วาอ้อนพี่เค้าให้พากลับ ทั้งที่ยังไม่อยากกลับ เพราะมือซุกซนของพี่ต้นนี่สิ กำลังลูบไล้ขาอ่อนอันนิ่มขาวของวา จนรู้สึกเปียกไปหมดทั้งง่ามขาแล้ว “จะกลับแล้วหรอ อยู่อีกนิดนึงนะ ” พี่ต้นอ้อนเสียงหวานแล้วจับมือของวาไปวางบนหน้าขาของพี่เค้า โอ้โห อะไรกันเนี่ย พี่ต้นรูดซิบแล้วเอาท่อนเนื้อของเค้าออกมาตอนไหนยังไม่รู้เลย ทั้งที่โรงหนังออกจะหนาวซะด้วยซ้ำ แต่ภายในตัวของจูกลับร้อนผ่าว แม้ว่าเราจะเคยกอดจูบกันบ้าง แต่ก็ยังไม่เคยล่วงล้ำกันมากขนาดนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่ได้สัมผัสแก่นแท้ของผู้ชาย วานั่งนิ่ง พี่ต้นเอามือมาจับมือของวา รูดมันอย่างช้าๆ ตอนนั้นวาเหมือนจะเป็นไข้ให้ได้เลย มันหายใจขัดๆ เหมือนล่องๆลอยๆจะเป็นลมยังไงไม่รู้ พี่ต้นจับมือของวารูดไปเรื่อยๆ ความรู้สึกของท่อนเนื้อที่มันไหลผ่านมือไปมา

อ่านต่อ >>>